Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miło wspominam czytanie tej książki choć to już kilka lat temu. Interesująca treść podana w przyjemnej w odbiorze formie. Poszerza horyzonty. Polecam

Miło wspominam czytanie tej książki choć to już kilka lat temu. Interesująca treść podana w przyjemnej w odbiorze formie. Poszerza horyzonty. Polecam

Byłam święcie przekonana, ze napisałam już tej książce pochlebną recenzję, ale najwyraźniej nie. Otóż książka bardzo ciekawa (jeśli recenzuję właściwą pozycję, a nie różniącą się jednym wyrazem w tytule), można wiele się dowiedzieć ciekawych rzeczy z zakresu ewolucji świadomości.

Poza informacjami stricte biologicznymi autor prezentuje silne podejście kognitywistyczne oraz snuje rozważania nad świadomością w ogóle.

* a jeśli recenzuje złą książkę to pardón, ale okładka wydaje się być ta sama

Byłam święcie przekonana, ze napisałam już tej książce pochlebną recenzję, ale najwyraźniej nie. Otóż książka bardzo ciekawa (jeśli recenzuję właściwą pozycję, a nie różniącą się jednym wyrazem w tytule), można wiele się dowiedzieć ciekawych rzeczy z zakresu ewolucji świadomości.

Poza informacjami stricte biologicznymi autor prezentuje silne podejście kognitywistyczne...

Sromotnie (jak muchomor sromotnikowy) się rozczarowałam. Spodziewałam się meytorycznej naukowej wiedzy o mechanizmach działania psychodelików, podłożu chemicznym i biologicznym, psychofarmakologii, a dostałam zbiór wywiadów, z których mniej więcej każdy można podsumować tak:
- o tak, psychodeliki działają, kiedyś nie można było ich jeść, bo walka z nakrotykami w USA, ale teraz otwierają się kliniki, tylko pamiętać należy aby zażywać je pod okiem profesjonalistów.

Poziom reklamy produktu, żadna książka naukowa.

Jedyną ciekawostką, którą wycięgnęłam to z fragmentu wywiadu, że ego konstruuje się za pomocą słownika już od najmłodyszych lat. Ale czytać całą książkę tylko dla tego jednego ciekawego twierdzenia o zdecydowanie za dużo.

Zostawiłam w połowie bo masło maślane i nihil novi sub sole jak bum cyk cyk.

Sromotnie (jak muchomor sromotnikowy) się rozczarowałam. Spodziewałam się meytorycznej naukowej wiedzy o mechanizmach działania psychodelików, podłożu chemicznym i biologicznym, psychofarmakologii, a dostałam zbiór wywiadów, z których mniej więcej każdy można podsumować tak:
- o tak, psychodeliki działają, kiedyś nie można było ich jeść, bo walka z nakrotykami w USA, ale...